’S GRAVENKERSELAAR – ONZE LIEVE VROUW VAN ALTIJD DURENDE BIJSTAND

Vraag: 

• Er is een grijs gleufje aan de kant van het kapelletje. Waarvoor dient dit?  

1. Je moet er je melktandjes instoppen.  [O] 
2. Je kan er geld in doneren. [E]
3. Een briefje met een boodschap die je wil vertellen aan Maria of Jezus. [A]

Tekst: 

Een kapel is een speciaal soort klein kerkje dat wordt gebouwd om te dienen als een plek van gebed en rust. Mensen bouwen kapellen om verschillende redenen. Soms bouwen ze een kapel om God te eren of om te bidden voor speciale hulp. Andere keren bouwen ze een kapel ter nagedachtenis aan iemand die heel belangrijk voor hen was, zoals een geliefde die is overleden. Ze werden ook gebouwd om heiligen te bedanken voor hun genezing van een ziekte. 

Kapellen zien er vaak anders uit dan grote kerken. Ze zijn kleiner en eenvoudiger, maar net zo speciaal. Soms zijn ze gemaakt van steen, terwijl andere kapellen van hout of zelfs van modder kunnen zijn gemaakt. Sommige kapellen hebben ook mooie ramen met gekleurd glas, waarin verhalen uit de Bijbel worden verteld. 

Binnen in een kapel vind je vaak kaarsen, banken om op te zitten en een altaar waar mensen kunnen bidden. Sommige kapellen hebben ook beelden van heiligen of van Jezus en zijn leerlingen. 

Kapellen zijn belangrijke plekken voor mensen van allerlei geloven. Het is een plek waar ze kunnen samenkomen, hun zorgen kunnen delen en hoop kunnen vinden. Of je nu een kapel bezoekt om te bidden, om te mediteren of gewoon om even stil te zijn, het is een bijzondere plek waar je vrede kunt vinden in je hart. En dat is wat kapellen zo speciaal maakt. 

KEIBERG - HEILIGE ROCHUS        

Vraag: 

• Kijk eens bovenaan de kapel. Waar zou B.V.O. voor staan? 

1. Blij voor ons.  [M] 
2. Bid voor ons.  [D] 
3. Bid voor ongelukkigen.  [K] 

Tekst: 

In een klein dorpje, heel lang geleden, leefde een jongen genaamd Rochus. Rochus was een lieve jongen die altijd voor anderen zorgde, vooral voor de zieken en behoeftigen. 

Op een dag, toen een vreselijke ziekte, de pest, het dorp trof, aarzelde Rochus niet om te helpen. Hij verzamelde kruiden uit het bos en maakte geneesmiddelen om de zieken te verzorgen. Hij bracht dagen en nachten door aan hun bedden, hen troostend en hen hoop gevend. 

Maar op een dag, terwijl Rochus zorgde voor de zieken, merkte hij plotseling dat hij zelf ziek werd. Hij voelde zich zwak en koortsig, maar hij bleef toch doorgaan met helpen, zonder aan zijn eigen gezondheid te denken. 

Toen de ziekte eindelijk verdween, ontdekte het dorp dat Rochus een wonder had verricht. Ondanks dat hij zelf ziek was geworden, had hij de zieken geholpen en waren velen van hen genezen. De mensen noemden hem de Heilige Rochus, en ze eerden hem als een voorbeeld van zelfopoffering en mededogen. 

Zelfs nu nog herinneren mensen over de hele wereld zich de Heilige Rochus en zijn moedige daden. Zijn verhaal leert ons dat zelfs in moeilijke tijden, als we anderen helpen, kunnen we echte wonderen verrichten. En dat is een les die we nooit mogen vergeten. 

BOEKENTSTRAAT – HEILIGE GAUGERICUS

Doe-opdracht: 

Vraag: 

• De heilige Gaugericus is misschien een moeilijke naam. Wat is zijn gemakkelijkere naam om uit te spreken? (TIP: Denk aan de kerk in Haaltert) 

1.  Heilige Gorik  [E] 
2. Heilige Ericus  [O] 
3. Heilige Gooris  [I] 

Tekst: 

Eens, heel lang geleden, in een dorpje ergens tussen groene heuvels, woonde een jongen genaamd Gorik. Hij was een bijzondere jongen, want hij was heel vriendelijk en hielp altijd anderen, zelfs als het moeilijk was. 

Op een dag, terwijl Gorik aan het spelen was in het bos, hoorde hij een verdrietig geluid. Hij volgde het geluid en ontdekte een gewonde vogel. Zonder aarzelen tilde Gorik de vogel voorzichtig op en bracht hem naar zijn huis. Daar zorgde hij voor de vogel en gaf hem te eten en te drinken, net zo lang totdat de vogel weer kon vliegen. 

Het nieuws van Goriks goede daad verspreidde zich snel door het dorp. Mensen begonnen hem te zien als een echte held. Maar Gorik was bescheiden en zei altijd: "Iedereen kan een held zijn, als je maar vriendelijk bent en anderen helpt." 

Naarmate Gorik ouder werd, bleef hij goede dingen doen voor zijn dorp. Hij hielp bij het planten van gewassen, repareerde kapotte dingen voor mensen en luisterde altijd naar hun zorgen. Zijn naam werd bekend als die van de Heilige Gorik, en mensen kwamen van ver om zijn advies en hulp te krijgen. 

En zo leefde de Heilige Gorik zijn leven, altijd vriendelijk en behulpzaam, en werd hij herinnerd als een voorbeeld van goedheid en medeleven voor iedereen in het dorp en daarbuiten. En zelfs nu, lang nadat hij weg is, wordt zijn verhaal nog steeds verteld om ons eraan te herinneren hoe belangrijk het is om vriendelijk te zijn en anderen te helpen.